Ghabdulla Toqay
Sadaqet bizde yoqmish, bolmasa yalghanimiz bardur,
Nifaq wistafkasinda )ittipaqsizliq( köp médal alghanimiz bardur.
Nezafetke ré’ayet yoq imish bizde, ne bohtandur,
Aningchün yurt sayin bizning birer qumghanimiz bardur.
Sana’et yoq, hüner yoq déb yamanliylar orunsizgha,
Yehudiydin jingil mal tapquchi ishanimiz bardur.
Xudozhniklar we ressamlerde bardur, yoq déyelmesler,
Medine, mekkide türli boyaw satqanimiz bardur.
Taghin bizde ilim-pen ehli --- ziyaliylar yoq déyler,
Otuz yillap buxara --- qaraghasida turghanimiz bardur.

Abduxaliq Uyghur
Yene yurt paydasigha jem’iy bolmaqliq besiy müshkül,
Eger bir yerde toy bolsa, barib yatqanimiz bardur.
Omumning paydasini yüz yilda hem esla chüshenmeymiz,
Ziyan qilmaq üchün bolsa, eqeb chaqqanimiz bardur.
Biri bir yaxshiliq qilsa, uning yadini qilmaq yoq,
Épi kelse barib ewretlirin achqanimiz bardur.
Xata’en bir dostimizda bir eyib zahir bolup qalsa,
Yoshurmay, birge onni tapib qatqanimiz bardur.
Babalar shöhritini, gheyretini héch séghinmasmiz,
Qalib gheflet, jahalette yumup köz, lap atqanimiz bardur.
Xushamet babida bizdin bölek ustasi hem yoqtur,
Quwluqu-shumluq birle rengmu reng yalghanimiz bardur.
Qizil közlük, körelmeslik weya özi qilalmasliq,
Qilay dep baghlaghan’gha bel tümen bohtanimiz bardur.