(sawaqdishim Haji Emin Tursun bilen xotende sayahet dawamida yazilghan)
Abdullah Timen [ Teywen ]
Ilchining meyxaneside idik dost birle söhbette,
Meyzab keltürdi, mizban: «ichken’ge hékmet bu sherbette»,
Se’idiye dewranining desturxanini shewkette __
Yorutqan, sir emes emdi, eslini éytsam elbette,
Siqilmish qarghaliq anaridin shahane lezzette.
Méni yalghan démeng hergiz, tanawil eyligendin sor,
Qazi-quzzat, mufti, ishan, xoja bari ichkenidin meghrur,
Ayallarning yüzini gül qilur, erenlerge maghdur,
Meyzabdur abihayattur, sanaqsiz xisleti bardur,
Külli munkirni «xewarij» dek insaniy muhebbette.
Muhebbet neghmesi yangrap kökregen ashu zamandin,
Bu millet erkin yashashqa asas qoyghanda imandin,
Muqamning güldestesige sahib amannisaxandin,
Tengshegen sazige qedeh toldurghan mendek mizbandin,
Keldi shu kemgiche xush en’ene dostlargha xizmette.
Se’idiye dewranida nige sen’et janlandi deng,
Her yürüshde in’am érdi bu milletke utughluq jeng.
Yigane tugh astida birleshti millet shad-köreng,
Sen – séni yoq, men – méni yoq birla yaqa, birla yeng,
Köngülni birlikke keltürgen xislettur shu sherbette.
Xanu- xanishning nesh’esi bashlardi bu ichimliktin,
Söygü dep perwane bolghan kécherdi xanu kimliktin,
Deng söygü öz hawasini alur bu milliy temliktin,
Chunanche behri sa’adet – tebi’ettur – körkemliktin,
Esli yémish süyidur héch kishi qalmaydur illette.
Bitmedi mizbanda maxtash, bitti meyzab nechche jamda,
Qaldi söhbetning dawami erteki sherhiy kalamda,
Güzel reqis etmekchi erdi dostum qopup her chamdamda,
Welik mahariti tüshkün kebi köründi gumanda,
Mizban heqqini taptimu ? Ayaghlashqan bu söhbette.
Yene köngülni birlikke keltürgeymu ashu sherbet,
Ilmu-érfan, güzel exlaq jari bolse idi elbet,
Nifaq birle, chéqim birle yashash millet üchün illet,
Bu illetke tadawi bar démeng uning tégi meynet,
Timen, chongdur ümidde nur, shu nur birle parlar millet.
1998-yil , xoten
Calendar
Sun Sep 13 2015, 15:12 by 
Mawzu: Méni yalghan démeng hergiz 
Séni sen yoq, méni men yoq ... alamet - alamet !